Op 22 november komt de bekende filosoof, neurowetenschapper en psychiater Damiaan Denys naar de Purmaryn met zijn voorstelling ‘Van Angst naar Vrijheid’. Hier een interview met Damiaan Denys door M. van Bennekom. (Foto: Lenny Oosterwijk)

Damiaan Denys is als hoogleraar verbonden aan het AMC, de Universiteit van Amsterdam, en het Nederlands Instituut voor Neurowetenschappen (KNAW-NIN). En nu gaat hij met zijn voorstelling ‘Van Angst naar Vrijheid’ langs de Nederlandse theaters reizen. Damiaan Denys, bekend van Zomergasten, stond eerder op Lowlands en TEDx Amsterdam. Hij is filosoof, neurowetenschapper en gespecialiseerd in angsten en het gedrag dat dit bij mensen voortbrengt. Vanavond vertelt hij waarom we als mens onze angsten moeten omarmen en door welke angsten Vincent van Gogh werd achtervolgd.

 

Wat drijft een psychiater c.q. wetenschapper het theater in te gaan?

Hier zijn meerdere redenen voor. Allereerst vind ik dat het theater meer mogelijkheden biedt dan een college om kennis over te brengen. Vooral emoties, waar het in de psychiatrie veelal om gaat, krijgen in het theater een mooie kans om zich te uiten. Daarom denk ik dat mijn verhaal een heel ander effect heeft in een theaterzaal dan in een collegezaal. Verder merkte ik dat het geven van lezingen minder uitdagend voor me werd; ik betrapte mezelf erop dat ik vaak in herhaling viel. In het theater ben je vrijer om te zeggen wat je wil zeggen, zonder gebonden te zijn aan een vast stramien.

 

Wat maakt het theater voor jou bijzonder?

Het theater was voor mij een onbekend gebied. Ik had nog nooit gespeeld en vond het acteren bijzonder uitdagend. Ik vond het al moeilijk als de regisseur me opdracht gaf van voor naar achter te lopen tijdens het uitspreken van een tekst. Het voelde net of ik als een kind opnieuw moest leren lopen. Ik heb mijn voorstelling eindeloos geoefend om het goed te kunnen, maar als ik dan op het podium sta moet het voor het publiek lijken alsof ik het voor de eerste keer vertel en ter plekke verzin. Ik heb echt moeten leren om intuïtief te spelen. In het theater stel ik me kwetsbaar op; ik kan me niet verschuilen achter mijn imago als onderzoeker of professor.

 

Het thema van je voorstelling is angst; wat denk je dat mensen zo aanspreekt aan het thema angst?

Angst is een thema dat momenteel erg leeft in de samenleving, de kranten staan er vol van. Men is bang voor vluchtelingen, voor terrorisme, voor een nieuwe economische crisis en voor nog veel meer. Het is een emotie die iedereen kent, zelfs de stoerste kerel uit de zaal.

 

Heb je zelf last van angst voordat je het podium betreedt?
De 5-10 minuten voorafgaand aan de voorstelling is er bij mij zeker sprake van angst, ik vind dat een heel vervelend moment. Ik voel de spanning oplopen, ben bang dat er iets misgaat of dat ik de tekst vergeet. Soms gaat het zo ver dat ik de neiging heb om weg te lopen of dat ik hoop dat er iets ergs gebeurt waardoor het niet door kan gaan. In die zin is het zeker een confrontatie met mijn eigen angst, maar dat is juist de uitdaging.

 

Wat hoop je dat toeschouwers meekrijgen van je voorstelling?

Ik hoop dat de toeschouwers een andere kijk op angst ontwikkelen. We leven in een angstcultuur en het wordt vaak enkel gezien als een negatieve emotie. Ik wil mijn publiek laten zien dat angst ook heel positief kan zijn en ik verwacht dat ze dat na mijn voorstelling ook beseffen. Ik hoop dat ik mijn publiek iets kan leren, maar ze ook iets kan laten voelen, want dat is voor mij de essentie van theater.

De voorstelling  ‘Van Angst naar Vrijheid’

Dinsdag 22 november | 20.30 uur | kleine zaal
theatraal college | € 19,50
Meer informatie en kaarten: depurmaryn.nl